Gustaw z IV części „Dziadów”
Gustaw jest wrażliwym poetą, samotnym i niezrozumianym przez społeczeństwo. Jego nieszczęśliwa miłość i wyobcowanie czynią go romantycznym bohaterem na miarę Wertera Goethego. Jako porzucony kochanek, przestał istnieć dla świata, pozostając pogrążony w cierpieniu i wspomnieniach ukochanej. Jego uczucia są tak intensywne, że prowadzą go do myśli samobójczych.
Konrad Wallenrod
Konrad Wallenrod to bohater tragiczny, który walczy z wrogiem poprzez podstęp i zdradę. Jest postacią skomplikowaną psychologicznie i niejednoznaczną. Jego heroiczne poświęcenie łączy się z chwilami zwątpienia i wahania. Spełniwszy swoją misję, jest skazany na śmierć. Nawet gdyby uniknął zemsty Krzyżaków, jego czyn uniemożliwiłby mu normalne życie. Choć jego działania są motywowane patriotyzmem, pozostają przytłaczające i kontrowersyjne.
Przemiana Gustawa w Konrada
Gustaw z IV części „Dziadów” przechodzi ważną metamorfozę: z nieszczęśliwego kochanka staje się bojownikiem o wyzwolenie narodu. Ta przemiana jest zaznaczona przez jego samobójstwo (choć żyje nadal) i zmianę imienia na Konrada. Gustaw zapisuje na ścianie celi więziennej: „Umarł Gustaw – narodził się Konrad”. Konrad odnajduje sens życia w poświęceniu się ojczyźnie i walce z tyranią zaborcy, doznając duchowej przemiany.
Konrad jako bohater romantyczny
Konrad symbolizuje prometeizm, tytanizm i mesjanizm. Jego czyny, choć moralnie dyskusyjne, mają zawsze określoną motywację. W „Wielkiej Improwizacji” wadzi się z Bogiem, oferując siebie w zamian za wolność i szczęście narodu. Jego romantyczny indywidualizm płynie z wiary w siłę poezji i sens poświęcenia się nieprzeciętnej jednostki. Konrad przeżywa samotne klęski i mistyczne uniesienia, lecz zawsze wierzy we własne posłannictwo i moc poezji, co sprawia, że nie jest postacią bez wyjścia.
Jacek Soplica z „Pana Tadeusza”
Jacek Soplica to postać romantyczna, która po nieszczęśliwej miłości popełnia zbrodnię, a następnie szuka odkupienia w służbie ojczyźnie. Przyjmuje mnisi habit i imię Robaka. Ksiądz Robak, jako emisariusz polityczny, przygotowuje szlacheckie zaścianki do powstania przeciw zaborcy. Jego tajemnica wychodzi na jaw dopiero na łożu śmierci. Ksiądz Robak, podobnie jak mnich z „Giaura” Byrona, szuka ochrony przed cierpieniem, ale nie unika rzeczywistości. Działa wśród społeczeństwa, wierząc w sens wspólnego wysiłku, co odróżnia go od innych romantycznych bohaterów Mickiewicza.
Podsumowanie
Bohater romantyczny to młody idealista, walczący samotnie przeciwko potęgom. Jest to wzorcowy typ Polaka, kierującego się uczuciem i ideą, a nie racjonalnym obliczeniem. Całe pokolenia pisarskie będą na nowo podejmować temat bohatera romantycznego, polemizując z jego konstrukcją lub ją powielając.
Dla osób szukających pomocy w pisaniu prac polecamy serwis pisanie prac - profesjonalne korepetycje z wielu kierunków.
